donderdag (05-04)

In de ochtend zijn we voor de laatste keer door Yosemite Valley gereden. Hier hebben we nog een laatste stop gemaakt voor de tunnel die je Yosemite uit brengt. Je bent dan al een stuk de bergen opgereden en het punt hier heet Tunnel View. Het uitzicht dat je hier hebt is echt machtig mooi. Je kijkt uit over de valley waar je een bed van bomen hebt en aan weerskanten heb je de rotsformaties die je vanaf de grond hebt staan bewonderen. Je ziet de watervallen nog wel en de sneeuwtoppen op de bergen, maar alles daarboven is 1 groot plafond van wolken. Dit was echt de perfecte laatste stop voor Yosemite. De weg verder bracht ons weer door dalen en bergen richting Fresno. 

Langs deze route had je weer uitzicht over dalen en de roofvogels die er als koningen van de lucht over heen cirkelen. We hadden classic rock opgezet en de ramen open gedaan. We waren weer op roadtrip! Eenmaal bij Fresno aangekomen zijn we daar even afgeslagen om wat te gaan eten. Fresno is niet heel bijzonder, en zeker niet in verhouding tot de rest van de dingen die we hebben gezien.
Toen weer de snelweg opgegaan en langs de wegen hier heb je veel bloemenvelden en weilanden met fruitbomen. Sinaasappelbomen, notenbomen en wijngaarden. Het weer was lekker zonnig en  we hadden nog steeds goede muziek op.  Vele kilometers later hebben we de afslag naar Sequoia genomen, dit was onze volgende bestemming. Bij de afslag naar Sequoia rij je eerst langs meer fruitbomen en wijngaarden tot je echt alleen nog maar bergopwaarts gaat. Ergens hebben we even een stop gemaakt om van het uitzicht te genieten en toen zijn we weer doorgegaan. Verder de bergen in. Op een zekere hoogte zagen we weer sneeuw langs de weg liggen en dit werd eigenlijk alleen maar meer. Bij onze volgende stop zaten we al zo hoog dat toen we uit stapten we zelfs sneeuwvlokjes in de lucht zagen, en het gewoon echt koud was. Dit was toen al vrij bizar, want niet heel lang geleden was het nog lekker zonnig en zomers op de weg.  Toen we uiteindelijk bij het bord van de ingang van het park waren was Sequoia een waar winter paradijs. Het was er mistig en het ijzelde, daarnaast lag er overal om ons heen sneeuw.

We zijn toen gestopt bij het visitors center van Sequoia en hier kregen we te horen dat heel veel dingen gesloten waren. Het hotel was nog open, en er waren 2 trails open. Dit was jammer, maar gelukkig waren de trails die open waren ook gelijk de belangrijkste voor ons. De big tree trail was open en de trail die naar de sherman trees gaat was nog open. Ik had gelijk zo iets van dit is wel heel jammer; laten we die trails doen en dan alvast verder met de roadtrip. Auk wou eigenlijk blijven en bij het hotel kijken, maar we zouden eerst wel even de trails doen en dan verder kijken. We zijn toen naar de Sherman Tree trail gegaan. Dit is het gedeelte waar de grootste bomen ter wereld staan, wat zeg ik de grootste levende dingen ter wereld. We zijn daar door een uitgezaagde tunnel van een omgevallen boom gelopen. De boom lag dus horizontaal en nog steeds  groot genoeg dat je er een tunnel doorheen kon maken. Vervolgens zijn we doorgelopen naar de grootste boom ter wereld. Inmiddels had Auk zich laten ontvallen dat het toch wel erg koud was, en dat het plan om rond te kijken en dan weer door te gaan nog lang zo slecht niet was. We zijn verder langs de trail gegaan en zijn verderop ook de breedste boom ter wereld tegengekomen. Op de foto’s kun je goed zien hoe immens de omvang van deze bomen wel niet is. Na de wandeling hadden we het beide heel erg koud en besloten we verder door te rijden door Sequoia National park.

Toen we het gevoel hadden dat we de belangrijkste dingen wel gezien hadden moesten we een beslissing nemen. Gaan we door naar Death Valley, of gaan we terug naar de kust en dan eerst een stuk bij de kust langs rijden.  Omdat  het volgens de gps niet zoveel uitmaakte wat we deden, en we het busje in LA moesten inleveren zijn we eerst terug naar de kust gegaan. We hebben goed doorgereden want in de avond kwamen we aan in Santa Cruz. 

In Santa Cruz moesten we toen op zoek naar een slaapplek. Onze eerst gok was een groot parkeerterrein voor wat wij dachten een ziekenhuis. We hebben de koffers aan de kant gezet en ik heb nog even een sigaretje gerookt. Wat ons toen opviel was dat er mannen met politie uniformen het gebouw uitkwamen. Toen er vervolgens een man naar me toe kwam om een peukie te bietsen heb ik even gevraagd wat voor gebouw dit nu was. Het bleek het gebouw van de Court houses en Sherrif’s department te zijn. Aukelina haalde gelijk de koffers weer tevoorschijn en we zijn weer op pad gegaan opzoek naar een slaapplek. We hebben woonwijken geprobeerd, maar niks leek ons echt geschikt en in Santa Cruz hangen nog meer bordjes waarop staat dat je niet mag slapen op de parkeerplekken. We zijn dus maar snel een motel gaan opzoeken en zijn daar de nacht verbleven.