Zaterdag (07-04)

In de ochtend zijn we vertrokken richting Pebble Beach. Dit ligt net iets onder Monterey. Toen we daar aankwamen stond er een man die zei dat we een entree bewijs moesten betalen, en dat mensen hier eigenlijk alleen maar kwamen om te golven. Dit was niet echt ons plan, en aangezien we veel meer stranden op de planning hadden zijn we snel weer doorgegaan naar bestemming nummer 2: Carmel . Carmel ligt heel dichtbij Pebble Beach en voordat je bij het strand daar bent rij je eerst door het dorpje Carmel heen. Het is een klein dorpje waar het vanwege het goede weer heel erg druk was. Allemaal mensen die naar het strand wilden. Het dorpje zelf ziet er heel schattig uit. Je hebt wat strandwinkels en kleine koffiehuisjes. De buitenkanten van die huisjes zijn voornamelijk van hout gemaakt en zien er goed onderhouden uit. Wij zijn ondanks dat het druk was gewoon richting strand gereden en konden met mazzel een plekje aan het strand krijgen.

De eerst indruk was meteen heel erg goed. Een parelwit strand, een helder blauwe oceaan en dit alles omgeven door een klein natuur park. Het was werkelijk waar een klein paradijsje en het mooiste strand dat ik ooit heb gezien. We zijn op het strand gaan liggen naast de bosjes die er waren. Voor ons stond een verlaten parasol, waar eekhoorntjes de hele tijd op afliepen om voedsel te stelen. Het begon met 1 eekhoorntje en al snel waren het er 3. Deze gingen de hele tijd de bosjes in en uit. Toen kwamen de meeuwen, maar die werden snel verjaagd door de honden op het strand. De eekhoorntjes waren klaar met de plek en begonnen ons toen lastig te vallen. Ze zijn hier alles behalve schuw, want er klom er zelfs 1 op mijn schoot om te kijken of wij voedsel hadden. Inmiddels was er een Aziatisch stel rechts voor ons gaan zitten. Deze hadden een picknick in gedachten en zo werden wij van de eekhoorntjes verlost. De jongen van het stel was zelfs zo aardig wat brood aan de eekhoorntjes te geven en voor hij het wist werd hij doodgeknuffeld door eekhoorntjes. Schijnbaar vond hij dit toch niet zo leuk want hij sprong op en verjoeg ze allemaal. Niet veel later waren ze terug voor meer, en auk en ik hebben van deze  10 minuten durende show genoten.

 

Na Carmel zijn we verder gegaan met onze route langs de kust. Als eerste reden we door het natuurgebied dat Big Sur heet. We reden de hele tijd langs de kust en we konden het niet laten veel stops te maken, want de kust van Califonië is gewoon ontzettend mooi. We zijn een aantal kliffen op geweest en hebben eigenlijk non stop kunnen genieten. In dit gebied heb je ook Julia Pfeiffer Burns park liggen. Hier heb je ook een klif waar rotsen voor liggen, en op die rotsen staan boompjes. Vanuit hier heb je een heel goed uitzicht over een gedeelte van de kustlijn. Dit was ook alweer zo’n klein paradijsje wat zeker de moeite waard was. Vervolgens zijn we langs LimeKiln en San Simeon gekomen, wat ook allemaal langs de kust ligt. Ondertussen zijn we al een flink aantal keren gestopt en bij San Simeon zijn  we gestopt bij een strand waar talloze zeehonden liggen. Hier begon de zonsondergang op gang te komen. We zijn uiteindelijk doorgereden tot Cambria en vanuit daar via Paso Robles weer het binnenland ingegaan achtervolgd door de zonsondergang.

We waren toen alweer onderweg naar de volgende stop: Death Valley. De afstand was te groot om in 1 keer af te leggen, dus hebben we de auto bij de Wal-Mart in Bakersfield geparkeerd om hier te slapen.