Maandag (02-4)

Rond 11 uur konden we het busje ophalen. We zijn toen naar het bedrijf gegaan dat vlakbij Pier 39 ligt. Hier hebben we het nodige papierwerk ingevuld en niet lang daarna waren we klaar om te vertrekken. Het eerst gedeelte moesten we door San Francisco zelf rijden, maar dat duurde niet zo lang eigenlijk. Al snel waren we bij de golden gate bridge die we moesten oversteken om bij Point Reyes te komen. Ik vond het super vet dat we over deze brug reden en zo onze roadtrip echt begonnen. Na de brug zijn we de ‘panoramic highway’ opgegaan. Dit is een kronkel weg, door de bergen en langs de kust. Meteen al hadden we het gevoel van ultieme vrijheid, en een geweldig uitzicht.

Bij het eerst volgende dorpje zijn we gestopt om te tanken, want het busje dat we meekregen was maar voor 1/8 volgetankt. Na de tankstop snel even een supermarkt in geweest om wat drinken en noodles in te slaan. Vervolgens zijn we door Point Reyes gereden richting de vuurtoren. Onderweg heb je allemaal historische ranches en er lopen ook genoeg koeien over straat. Je hebt er een aantal meertjes en veel groene uitgestrekte weilanden. Toen we steeds dichterbij de vuurtoren kwamen konden we de pacific ocean zien. Je hebt dan uitzicht over de weilanden, met daarachter 1 lange uitgestrekte kustlijn die eindeloos lijkt door te gaan. Eenmaal bij de vuurtoren aangekomen zijn we uitgestapt en gaan wandelen. Het waaide er redelijk hard, omdat er geen beschutting was natuurlijk, en de zeelucht kwam je tegemoet. In het gebied om de vuurtoren zijn we veel reeën tegengekomen, wat ik best  een apart zicht vond. In Nederland zie je ze ook wel, maar dan zie je zie in bossen of in weilanden. Hier zie je ze vet dichtbij een afgrond staan grazen, met een oceaan op de achtergrond. Verder toen we vanuit een aantal plekken naar de oceaan hebben staan staren zagen we walvissen. De route die de walvissen elk jaar vast afleggen komt hier dus ook langs, en gaat door naar San Diego. Het was heel vet om ze zo vanaf de klif te kunnen zien, alleen jammer dat we er in San Diego dan geld voor hebben betaald maargoed. We zijn toen doorgelopen naar de vuurtoren. De vuurtoren ligt op het laagste puntje van de klif, en is het icoon van Point Reyes.

Na de vuurtoren zijn we de andere kant van de klif opgegaan. Hier heb je een strandje waar elephant seals liggen, die je al vanaf de parkeerplaats kunt horen (vaag gekreun alsof ze vermoord worden). Verder had je hier niet zo heel veel en we zijn dan ook weer teruggegaan Point Reyes in. We zijn nu via Sir Francis Drake landing gereden. Dit is de plek waar hij geland is, en je hebt hier een plaatsje en een strand die naar hem vernoemd zijn. Onze route bracht ons toen richting het plaatsje Fairfax. Hier hebben we wat gegeten en we zijn toen verder gereden, zodat we de volgende dag eerder in Yosemite zouden aankomen. Uiteindelijk hebben we onze stop gemaakt bij Manteca.

Het is in Amerika niet toegestaan zomaar ergens te gaan slapen, en zeker niet in je auto. Je hebt hier overal bordjes staan dat het niet mag, behalve bij de supergrote parkeerplaatsen van de Wal-Mart. Hier zijn zelfs complete parkeerplaats secties waar allemaal campers staan. Wij hebben ons busje hiernaast gezet, en zijn nog even de Wal-Mart ingegaan. De Wal-Mart is ontzettend groot en verkoopt werkelijk van alles. De tocht van de ingang naar de toiletten achterin duurde ongeveer 10 minuten. Verder zat er in deze Wal-Mart een McDonalds en een Starbucks, naast alle services die de Wal-Mart sowieso verleent (apotheek, opticien). Terwijl ik op Aukelina aan het wachten was heb ik even op de computers voor job-applications gekeken. Hier stonden echt waslijsten met eisen die de Wal-Mart aan zijn werknemers stelt. Een Werknemer mag geen drugs gebruiken of alcohol, en hier doen ze ook onaangekondigd urine testen voor afnemen. Verder werken er honderden mensen voor deze ene supermarkt. Maar dat allemaal even terzijde. We zijn dus op de parkeerplaats van de Wal-Mart in Manteca gaan slapen, en dat beviel prima!